قبل از وارد شدن به مبحث طراحی داخلی لازم است با تعاریف مربوطه آشنا شویم:
طراحی داخلی فرایند شکل گیری و هماهنگی ویژگیهای زیبایی ساختمان از داخل ,با هدف تامین نیازهای لازم برای استفاده راحت از آن است.
حرفه ی طراحی داخلی نتیجه ای از توسعه ی جامعه و معماری پیچیده ای شده است که ناشی از توسعه ی فرایندهای صنعتی است، پیگیری استفاده ی موثر از فضا و طراحی عملکردی به توسعه ی حرفه ای طراحی داخلی معاصر کمک کرده است.
در طراحی دکوراسیون داخلی، معمار باید گروهی ازکارهای مختلف را توصیف کند که در عین حال که مرتبط با پروژه است، تنظیمات موثر برای طیف وسیعی از فعالیت های انسانی را در بر داشته باشد.
طراح داخلی کسی است که چنین پروژه هایی را برنامه ریزی، مدیریت و هماهنگ کند.
نحوه گسترش خانههای امروزه به این معنی است که نحوه عرصهبندی ساختمانها با روش قدیمی کاملاً متفاوت است. این کار باعث حذف شدن اتاق ناهارخوری، کاهش استفاده از اتاق نشیمن و حذف آشپزخانههای بزرگ است. اما این فضاهای بزرگ همیشه آن چیزی نیستند که ظاهرشان نشان میدهد.
فضاهای بزرگ میتوانند احساس راحتی، آسیبپذیری و احساس ناراحتی در محیط قدیمی را برای افراد آن خانه ایجاد کنند. تمامی افراد دوست دارند راحت بنشینند و تلویزیون تماشا کنند. این افراد مهمانیها را برگزار و هنگام تهیه غذا آشفتگی بزرگی ایجاد میکنند چون عرصهبندی در خانههای قدیمی آنها اجرانشده است.
عرصه بندی به معنای تفکیک فضاها با توجه به عملکرد آنها است. خانههای مدرن نیازهای متنوعی دارند و بنابراین یک روش هوشمندانه برای ایجاد فضاهای فرعی که این نیازهای مختلف را تأمین می کنند، عرصه بندی است. فضاهای عرصه بندی شده در منزل شما میتواند بدون نیاز به تغییر چیدمان کلی خانه، اتاقهای شما را از نو بسازد.
اینکار نمونهای از طراحی داخلی است که مدتهاست در فضاهای تجاری مانند فروشگاههای مد و رستورانها برای ایجاد فضاهای مختلف در آن استفاده میشود. یک مکان بهعنوان مثال آشپزخانه را در نظر بگیرید.
در این اتاق اکنون ما مشغول آشپزی، سرگرمی، شام و معاشرت هستیم. اتاقخواب نیز به مکانی برای خواب تبدیلشده است. برای بسیاری از افراد اتاق مطالعه یا رختکن است.
فضای خصوصی و خودمانی خانه است، یعنی جایی که اعضای خانواده در آنجا دور هم جمع میشوند و به گفتگو، تماشای تلویزیون و استفاده از وسایل صوتی و تصویری و سرگرم کننده، مطالعهٔ روزنامه و کتاب، بازی و غیره میپردازند.
در این فضا معمولاً مجموعهای مبل راحت، میز، لوازم صوتی و تصویری و وسایل مربوط به آن، قفسه کتاب، روزنامه و عکس و یادگاری های خانوادگی وجود دارد.
اتاق نشیمن محیطی نیمهخصوصی محسوب میشود و باید به گونهای طراحی شود که اگر مهمانی به خانه آمد باز هم اعضای خانواده بتوانند بدون برخورد با مهمان در آنجا به ادامه کارهایشان بپردازند.
اتاق نشیمن در واقع محیطی است که بیشتر وقت اعضای خانواده در آن سپری میشود. لازم نیست متراژ بالایی داشته باشد، اما باید بهگونهای باشد که بتوان در آن یک کاناپه و تلویزیون قرار داد.
معمولا بین ۲۰ تا ۳۰ مترمربع برای این فضا مناسب بهنظر میرسد. این محیط نباید مستقیما به ورودی خانه متصل باشد، اما باید به آشپزخانه و اتاق خوابها دسترسی بیواسطه داشته باشد.
حالا که فهمیدیم منظور از اتاق نشیمن چیست زمان آن است دکوراسیون این اتاق را مورد بررسی قرار دهیم. معمولا در چیدمان این اتاق از مبل های راحتی ساده و در عین حال با کیفیت استفاده می شود. وسایل این اتاق عموما شامل مبلمان راحتی، میز عسلی، تلویزیون، شومینه و وسایل تزیینی مانند تابلو نقاشی یا عکس خانوادگی می شود.
در خانه های کوچکتر که فقط یک دست مبلمان استفاده می شود، گاهی مبلمان رسمی تر ترجیح داده می شود. مدل هایی که هم برای پذیرایی از مهمان و هم استفاده روزانه مناسب باشند. در خانه های ایرانی ترجیح به استفاده از فرش های بزرگ در این اتاق است زیرا نشستن و دراز کشیدن بر روی زمین یا حتی غذا خوردن روی فرش اتاق نشیمن همچنان کار شایعی است.
اگر در خانه ای فضا به مقدار کافی وجود داشته باشد بهتر است اتاق پذیرایی و محل غذا خوری با فاصله از اتاق نشیمن چیده شود. چیدمان اتاق نشیمن در خانه های بزرگ در تلویزیون و میز آن، یک دست مبل راحتی، فرش شش، نه یا دوازده متری و وسایل تزیینی خلاصه می شود. اگر در خانه فضای کافی وجود داشته باشد کتابخانه هم در گوشه دیگری از خانه گذاشته می شود تا مکان دنجی برای مطالعه ایجاد شود.
در خانه های بزرگ انتخاب مبل های راحتی حجیم و راحت، انتخاب بسیار مناسبی است. بسته به تعداد اعضای خانواده می توان از مبلمان هفت، نه یا دوزاده نفره استفاده نمود.
دکوراسیون اتاق مدرن عمدتا بر روی رنگ های خنثی متمرکز شده است، چرا که این رنگ اطمینان خاطری از شما میگیرد که حتما از لوازم با کیفیت و جسورانه در اتاق استفاده کنید. بیشتر افرادی که عاشق مدرن نشان دادن اتاقشان هستند از رنگ سفید به صورت گسترده استفاده میکنند. چرا که اعتقاد دارند رنگ سفید آنها را باهوشتر و تیزبینتر نشان میدهد.
شما باید با انتخاب یک رنگ خنثی، تِم آن رنگ را در فضای اتاق گسترش بدهید تا هم خوانی و بزرگ بودن محیط به چشم بیاید. برای فضای بالای اتاق از طبقات یکدست و ساده که با خطوط موازی در یک راستا قرار دارند استفاده کنید. برای کف اتاق نیز استفاده از کفپوش چوبی بهترین ایده خواهد بود، چرا که همراه با یک فرش مدرن و خاص جلوهای زیبا به محیط خواهد داد. هر چند استفاده از فرش گران قیمت و لوکس نیز میتواند جایگزین کفپوش شود.
در بکار گیری مبلمان در اتاق پذیرایی هیچ معذوریت و محدودیتی وجود ندارد، اما وقتی نام مدرن با واژه پذیرایی همراه میشود، خیلی از انواع مبلها کنار رفته و فقط تعداد انگشت شماری باقی میماند. برای مثال اگر بخواهید اصول سبک مدرن را رعایت کنید، نمیتوانید از مبل استیل و یا مبل کلاسیک در اتاق خود استفاده کنید. چرا که مبلمان ویژه برای سبک مدرن باید بسیار ساده و بدور از هر گونه جزییات ریز و درشت در ساختار خود باشد.
این نوع مبلها معمولا ارتفاع زیادی ندارند و قسمت پشتی آنها کوتاه است. لبهها و زاویهها تیز بوده و از خطوط شکسته در طراحی آنها استفاده شده است. پس دلیل استفاده نکردن از مبل استیل و کلاسیک در سبک مدرن مشخص میشود، تمامی الگوهای طراحی مبلمان کلاسیک و نئوکلاسیک و استیل یا سلطنتی، الهام گرفته از الگوهایی هستند که با مدرن بودن تضاد فاحش دارند.
در چیدمان حتما دقت کنید یکتایی اتاق برقرار باشد. اگر حس میکنید میز جلوی مبل باعث آشفتگی میشود آن را حذف کنید. استفاده از مبلهای به شکل اِل نیز کمک فراوانی برای این مکانها خواهد کرد.
مهندس سرکار خانم عاطفه بهشتی : ۰۹۱۳۲۱۱۲۷۶۷