طراحی داخلی به سبک رومی در اروپا، پیشینه و تاریخچهای قدیمی دارد. اولین تمدنهای اروپایی، دارای سبک و معماری ویژه منحصر به فرد میباشند. در طول تاریخ اروپا، هنر طراحی داخلی هیچ وقت تغییرشکل دائمی نداشته است و هر سبک، پیش زمینهای برای سبک بعدی بوده است. در این سبکها، طراحان با به کار بردن دقت و وسواس زیاد در به وجود آوردن جزییات، باعث زیبایی و هماهنگی میان اجزای متفاوت در طراحی داخلی میشوند. بررسی این ویژگیها و تاثیرات آن در دورههای پس از آن، در شناختن ابعاد مختلف سبکهای طراحی داخلی و چیدمان، دارای اهمیت است.
سبک رومی با پیدایش امپراطوری روم و گسترش آن در طی سالها، شکل گرفت. در طراحی رومی، تاثیرات فرهنگ یونانی قابل مشاهده است. این سبک، یک سبک کلاسیک، با ویژگیهای ظرافت، استحکام و جزییات فراوان میباشد. استفاده از ستون، طاق، قوس و تزیینات معماری مانند کاشیهای مزین شده و نقاشیهای دیواری در این سبک، رایج است. همچنین با نورپردازی و مبلمان فاخر، یک فضای گرم و آرام ایجاد میکنند. در ادامه به بررسی ویژگیهای طراحی به سبک رومی میپردازیم.
از زمان اولین طراحیها در روم، دیوارهای گچ بری بخشی از این طرح بودهاند. اولین خانههای گچ بری کوچک و بسیار ساده بود و در مورد تزیینات داخلی آن از طریق لوازم جانبی فکر نمیشد. بعدا انواع گچ بری و المانهای خاص به عنوان یکی از پایهها و الگوهای طراحی به سبک رومی استفاده میشود.
یکی دیگر از ویژگیهای طراحی داخلی به سبک رومی، استفاده از رنگهای غنی و عمیق است که تمرکز را حول رنگهای قرمز و زرد متمرکز میکند. علاوه بر آن، رنگهای غالب مانند قرمز، زرد و سفید به همراه رنگهای تیره مانند آبی نفتی یا سیز تیره در برخی از فضاها استفاده میشود. در دکور داخلی اولیه، پانلها را از روی دیوارها کشیده و برای ایجاد الگوها و گاهی اوقات تصاویر یا نقاط کانونی نقاشی میکردند. نسخههای قبلی بسیار ساده بودند، اما با گذشت زمان، آنها به گونهای تکامل یافتهاند که عناصر پیچیده تری را به خود اختصاص دهند.
از زمانی که رومیها ارزش رنگ را در طراحی داخلی آموختند، شروع به آزمایش با رنگهای متنوع کردند. آنها کار موزاییکی را ایجاد کردند که شامل تکه تکه شدن شیشههای رنگی بود که جلوهای جواهر ایجاد میکرد.
استفاده از سنگ مرمر در خانهها و معابد رومی اولیه رایج شد. صنعتگران ماهر با ترکیب انواع تختههای مرمری که با هم برش میدادند، شگفتیهای داخلی را خلق کردند. آنها یاد گرفتند که چگونه رنگهای مختلف را با هم ترکیب کنند تا الگوهای درخشانی برای کفپوش، قرنیزها و موارد دیگر ایجاد کنند. استفاده از سنگ مرمر در کفپوش، میز، کاشی و انواع لوازم جانبی مورد استفاده در آشپزخانه، یک ظاهر رومی را ارائه می دهد.
در فضاهای داخلی و باز رومی، از ستونها و پیلارها استفاده میشود که به فضا، ظاهری شکوهمند میدهند. این عناصر به عنوان المانهای جداکنندهی فضا و برای ایجاد تاثیر بصری استفاده میشوند. همچنین ستونها و پیلارها میتوانند دارای جزییات و طراحیهای منحصر به فرد خود، باشند.
مبلمان در طراحی داخلی به سبک رومی، معمولا با استفاده از پارچههای مخملی با طرحها و رنگهای غنی و تزیینات برجسته طراحی میشود. همچنین از آیینههای بزرگ و طرحدار برای بزرگ و دلباز کردن فضا استفاده میشود. قرار دادن آثار هنری مانند تابلوها، نقاشیها و آیینههای تزیینی بر روی دیوارها و استفاده از کاغذ دیواری با الگوهای کلاسیک یا نقوش تزیینی به فضا جلوهی ویژهای میبخشد. از فرشهای دستبافت و تزیینات سفالی مانند گلدان نیز استفاده میشود.
نورپردازی در سبک رومی با استفاده از چراغهای دیواری، لوسترها و نور طبیعی به وسیلهی پنجرهها صورت میگیرد. همچنین لوسترها و چراغهای مجلل، چراغهای آویز، چراغهای دیواری و لامپهای رومیزی در طراحی داخلی به سبک رومی، میتواند به فضا، ظاهری خیرهکننده و جذاب ببخشد.
استفاده از ملیله دیواری در مصر آغاز شد، اما قرنها پیش توسط رومیها وارد شد. از آن زمان، این به عنصری از طراحی داخلی رومی تبدیل شده است که در سراسر جهان گسترش یافته است. بین نقاشی، عکس، چاپ و نقاشی دیواری تمایزی وجود دارد اما، ملیلهها در دسته خود هستند و رویکردی خلاقانه برای دکور دیوار به شمار میروند زیرا از مواد بافته شدهای ساخته شده که اغلب با الیاف رنگارنگ ترکیب میشود تا یک طرح یا تصویر را ایجاد کنند.
رومیها از برنز برای ساخت انواع لوازم خانگی و همچنین مبلمان استفاده میکردند. در فضای داخلی رومی، انواع مجسمههای برنزی، کاسهها، بشقابها، آینهها و مبلمان دیده میشوند. یکی از محبوب ترین کاربردهای این عنصر طراحی رومی، ساخت مجسمه ها است. همچنین گاهی اوقات ازکاشیهای برنزی به عنوان سنگ ریزه برای گلدان، قاشق و سایر وسایل آشپزخانه استفاده می شود.
پایهها در طراحی رومی بزرگ بودند به صورتی که، تأثیر آن در برخی از سینکهای حمام و در میزهای لوازم جانبی دیده میشود. یک ستون منفرد که حوض را نگه میدارد یا میزهای گرد معمولاً در طراحی داخلی رومی دیده میشود. این ویژگی در طراحی داخلی رومی و یونانی رایج است.
تراکوتا نوعی سفال پخته شده از رس کوره میباشد که با رنگهای خاکی پررنگ نارنجی و مایل به قرمز یکی دیگر از عناصر طراحی داخلی رومی است که قدمت چندین ساله دارد. تراکوتا یک مصالح ساختمانی طبیعی بود که رومیها از زمین برداشت میکردند. این ماده عرضه خوبی داشت و هم در طراحی بیرونی و هم در طراحی داخلی استفاده میشد. در نمای بیرونی، بیشتر در گلدانهای فضای باز و پشت بامها استفاده میشود. در فضای داخلی به صورت انواع لوازم جانبی ساخته شده از تراکوتا دیده میشود که معمولاً ظروف هستند.
استفاده از طاق و قوس دو هدف اصلی در طراحی داخلی است. از این دو عنصر، برای ایجاد عمق و فضا و در برخی موارد برای ارائه یک نقطه کانونی آراسته در یک فضا استفاده میشود.
سقفهای طاقدار از ویژگیهای طراحی داخلی رومی است. این یک ویژگی طراحی اقتباس گرفته از اتروسکها است. انواع مختلفی از طرحهای طاق به شیوههای مختلف وجود دارد. برخی از طاقها برای ایجاد حس بلندی استفاده میشوند. دیدن این ویژگی در کلیساها معمول است، اما برای زیباتر کردن فضای داخلی خانهها یا اقامتگاهها نیز استفاده میشود.
یکی دیگر از ویژگیهای معماری طراحی داخلی رومی، استفاده از قوس است. مانند طرحهای طاق که بیشتر در نمای بیرونی رایج هستند، این ویژگی اغلب برای ایجاد نقاط کانونی جالب در خانههای بزرگتر اجرا میشود. همچنین نقوش برجستهای در طاقهای موجود در خانهها وجود دارد.
یکی از شاخصترین ویژگیهای طراحی رومی، استفاده از ساقه و برگهای آکانتوس است. همچنین ممکن است چهره هایی در برخی از این طاقها حک شده باشند. رنگهای سفید و خاکستری روشن که شبیه بتن آهکی است که رومیها با کشف آنها اعتبار دارند، رایجترین رنگهایی هستند که برای کارهای طاق داخلی به کار میروند. اما برخی از طراحان ترجیح میدهند رنگهای متضاد را در رنگهای خاکی غنی اضافه کنند.
سبک رومی به عنوان یکی از بزرگترین و مهمترین میراث فرهنگی و هنری دوران باستان به شمار میآید. این سبک با تاکید بر زیبایی، طراحی دقیق و با جزییات و عناصر منحصر به فرد به عنوان الگویی برای سبکهای پس از خود به شمار میآید. در این سبک از ستونها و سقفهای بلند، موزاییکهای پیچیده و آثار نقاشی و تندیس، مبلمان مجلل و انواع نورپردازی استفاده میشود.
گردآورنده: سحر تاجمیرریاحی